چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
ای خداوندی که از لطف تو جاه آوردهام
زآنچه بودستم گرفته بارگاه آوردهام...
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم