تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست