ای شهید بیگناه
ای شهید مشهد چراغ
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
هنوز داشت نفس میکشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود
چگونه وصف کنم شاعرانه کیست علی؟
شبیه نیست به غیر از خودش؛ علیست علی
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیهست، مریم هم
خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
عمریست گفتهایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود