نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود