گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را