ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم