هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
شبنشینانِ فلک چشم ترش را دیدند
همهشب راز و نیاز سحرش را دیدند
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست