تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود