نام تو را نوشتم و پشت جهان شکست
آهسته از غم تو زمین و زمان شکست
این صورت سپید، به سرخی اگر رسید
کارم ز اشک با تو به خونِ جگر رسید
آخر ای مردم! ما هم عتباتی داریم
کربلایی داریم، آب فراتی داریم
عطر تن پیمبر از این خانه میرود
بال ملک معطر از این خانه میرود
وقتی که با عشق و عطش یاد خدا کردی
احرام حج بستی و عزم کربلا کردی
«هل من مبارز»... نعره دنیا را تکان میداد
در خندقی خود کنده، شهر از ترس جان میداد
به تمنای طلوع تو جهان، چشم به راه
به امید قدمت، کون و مکان چشم به راه