چون کوفه که چهرهای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
تن خاكی چه تصور ز دل و جان دارد؟
مگر این راه پر از حادثه پایان دارد؟
آن شب میان هالهای از ابر و دود رفت
روشنترین ستارهٔ صبح وجود رفت
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست