با دیدن تو به اشتباه افتادند
آنها که سوی فرات راه افتادند
عرق نبود که از چهرهات به زین میریخت
شرارههای دلت بود اینچنین میریخت
گشود جانب دریا، نگاهِ شعلهورش را
همان نگاه که میسوخت از درون، جگرش را
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی