ای پاسخ بیچون و چرای همۀ ما
اکنون تویی و مسألههای همۀ ما
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
با توام ای دشت بیپایان سوار ما چه شد
یکّهتاز جادههای انتظار ما چه شد
همیشه خاکی صحن غریبها بد نیست
بقیع، پنجره دارد اگرچه مشهد نیست