تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
من كیستم؟ کبوتر بیآشیانهات
محتاج دستهای تو و آب و دانهات
رسیدی و پر و بال فرشتهها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم