خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمیفهمند عاقلها
آهسته میآید صدا: انگشترم آنجاست!
این هم کمی از چفیهام... بال و پرم آنجاست
دلم میخواست عطر یاس باشم
کنار قاسم و عباس باشم
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
زهی آن عبد خدایی که خداییست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
از دید ما هر چند مشتی استخوان هستید
خونید و در رگهای این دنیا روان هستید