ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
ای قوم به حج آمده در خویش نپایید
از خود بهدرآیید که مهمان خدایید
دل را به نور عشق صفا میدهد نماز
جان را به ياد دوست جلا میدهد نماز
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
بهار آمد بهار من نیامد
گل آمد گلعذار من نیامد