مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز