در سرم پیچیده باری، های و هوی کربلا
میروم وادی به وادی رو به سوی کربلا
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست