با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است