تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را