ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام