چیست این چیست که از دشت جنون میجوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون میجوشد
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود