یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود