دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
عرق نبود که از چهرهات به زین میریخت
شرارههای دلت بود اینچنین میریخت
گشود جانب دریا، نگاهِ شعلهورش را
همان نگاه که میسوخت از درون، جگرش را
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
روز عاشوراست
کربلا غوغاست