عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت