دوباره روزهای سال شمسی رو به پایان است
ولی خورشید من در پشت ابر تیره پنهان است
شد چهل روز و باز دلتنگیم
داغمان تازه مانده است هنوز
مرا مبین که چنین آب رفته لبخندم
هنوز غرقهٔ امواج سرد اروندم
پرپر شدید، باغ در این غم عزا گرفت
پرپر شدید و باز دل غنچهها گرفت