گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا
به دل بغضی هزاران ساله دارم
شبیه نی، هوای ناله دارم
شب آخر هنوز یادم هست
خیمه زد عطر سیب در سنگر
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی