در عصر نقابهای رنگی
در دورۀ خندههای بیرنگ
میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
به دل بغضی هزاران ساله دارم
شبیه نی، هوای ناله دارم
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
شب آخر هنوز یادم هست
خیمه زد عطر سیب در سنگر