چه سِرّیست؟ چه رازیست؟
چه راز و چه نیازیست؟
الهی به شور قیام حسین
به فریاد سرخ و پیام حسین
جابر! این خاکی که عطرش، از تو زائر ساخته
آسمانها را در این ایوان، مجاور ساخته
با دردهای تازهای سر در گریبانم
اما پر از عطر امید و بوی بارانم
دل جام بلی ز روی میل از تو گرفت
تأثیر، ستارهٔ سهیل از تو گرفت
دشت
گامهای جابر و عطیّه را
دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم