مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت
آنگاه که میرفت سفر هیچ نداشت
دل در حرم تو خویش را گم کردهست
یعنی عوض گریه تبسم کردهست
بر مزاری نشست و پیدا شد
حس پنهان مادر و فرزند
برخاستم از خواب اما باورم نیست
همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست
ای مانده به شانههایتان بار گران
ای چشم به راهتان دمادم نگران
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
به این آتش برس، هیزم مهیا کن، مهیاتر
گلستانیم ما، در آتش نمرود، زیباتر