آن صدایی که مرا سوی تماشا میخواند
از فراموشیِ امروز به فردا میخواند
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
ای خوانده سرود عشق را با لب ما
وی روح دمیده در تن مکتب ما
مفتاح اجابت دعایش، خواندند
سرچشمۀ رحمت خدایش، خواندند