علی پورزمان

چه روزگاری بود

دوباره اومد محرم
تازه شده غمی تو قلب من

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر چهارم)

شور

چه روزگاری بود

دوباره اومد محرم
تازه شده غمی تو قلب من

شور

سبک

یا عزیزالله

شب شعر بلند کربلا
شب مثنوی قالوا بلی

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر چهارم)

واحد تند

نگرانم نگران

نسیم آمده آورده خبرها
که این قافله دارد چه سفرها

ورود کاروان به کربلا

بدم الحسین (دفتر چهارم)

زمینه

نگرانم نگران

نسیم آمده آورده خبرها
که این قافله دارد چه سفرها

زمینه

سبک

قبولم کن

کیه به هر کوچه رنگ ماتم می‌زنه؟
کیه درِ خونه‌‌ها رو پرچم می‌زنه؟

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

زمینه

قبولم کن

کیه به هر کوچه رنگ ماتم می‌زنه؟
کیه درِ خونه‌‌ها رو پرچم می‌زنه؟

زمینه

سبک

الغدیر

ذکر تو به لب‌هام، چشمام شده دریا
شب‌هام شب قدره، با عشق تو مولا

امام علی علیه‌السلام

شور

سه ماه غربت

سه ماهه من غریبم، دو سه ماهه غمگینی
چراغ خونۀ من، این شبا رو می‌بینی

حضرت فاطمه علیهاالسلام

وا اُمّاه (دفتر دوم)

زمینه

عالم تو

بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو

امام حسین علیه‌السلام

غزل

یا باب الله

آخرش اومدم خسته از راه
روبروی حرم با اشک و آه

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر دوم)

شور

والفجر

بدون تو آقا زندگی چه بی‌معناست
ولی همه عمرم با تو مثل عاشوراست

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر دوم)

واحد تند

جان عالم

رفته از دست جان عالم، ماه کوفه قامتش خم
مولا دارد چشمی بر در، باران باران اشک نم‌نم

امام علی علیه‌السلام

نوحه

فُزتُ و رب الکعبه

بر دوشت ای مرد تنها، کیسه‌های نان و خرما
لبخندی بر صورت داری، تا یتیمی گفته بابا

امام علی علیه‌السلام

نوحه

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

سیدحمیدرضا برقعی

ای یار ناگزیر که دل در هوای توست
جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست

سعدی شیرازی

به دست شعله‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه‌مسلک بودن خود را

میلاد حبیبی

دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم

سیدحمیدرضا برقعی

چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی

هاتف اصفهانی

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را

فروغی بسطامی

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر