نام گرامیاش اگر عبدالعظیم بود
عبد خدای بود و مقامش عظیم بود
چشمان جهان محو تماشایت بود
ایثار چکیدهای ز تقوایت بود
ای آنکه نور عشق و شرف در جبین توست
روشن، سرای دل ز چراغ یقین توست
با بستن سربند تو آرام شدند
در جادۀ عشق، خوشسرانجام شدند
هی چشم به فردای زمین میدوزی
افتاد سرت به پای این پیروزی