تا تو بودی، نفسِ آینه دلگیر نبود
در دلم هیچ، به جز نقش تو تصویر نبود
چهقدر بیتو شكستم، چهقدر واهمه كردم!
چهقدر نام تو را مثل آب، زمزمه كردم!
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟