زخم ارثیست که در سینۀ ایرانیهاست
کشورم پر شده از داغ سلیمانیهاست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
بر مزاری نشست و پیدا شد
حس پنهان مادر و فرزند
دوباره شهر پر از شور و شوق و شیداییست
دوباره حال همه عاشقان تماشاییست
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است