کربلا
شهر قصههای دور نیست
شب شاهد چشمهای بیدار علیست
تاریخ در آرزوی تکرار علیست
هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
نشاط انگیز نامت مینوازد روح عطشان را
تو مثل چشمهای! نوشیده و جوشیده انسان را
دیدیم در آیینۀ سرخ محرمها
پر میشوند از بیبصیرتها، جهنمها
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
چرا و چرا و چرا میکشند؟
«به جرم صدا» بیصدا میکشند
دل اگر تنگ و جان اگر خستهست
گاه گاهی اگر پریشانیم