بهار و باغ و باران با تو هستند
شکوه و شوق و ایمان با تو هستند
او غربت آفتاب را حس میکرد
در حادثه، التهاب را حس میکرد
مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت
آنگاه که میرفت سفر هیچ نداشت
خونین پَر و بالیم؛ خدایا! بپذیر
هرچند شکستهایم، ما را بپذیر
دلش میخواست تا قرآن بخواند
دلش میخواست تا دنیا بداند
آیینه و آب، حاصل یاد شماست
آمیزۀ درد و داغ، همزاد شماست