شرط محبت است بهجز غم نداشتن
آرام جان و خاطر خرم نداشتن
میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم
رفتم دعای ندبه بخوانم، دعا شدم
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
خدایا، تمام مرا میبرند
کجا میبرندم، کجا میبرند؟