در دل بیخبران جز غم عالم غم نیست
در غم عشق تو ما را خبر از عالم نیست
بهار و باغ و باران با تو هستند
شکوه و شوق و ایمان با تو هستند
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
نی از تو حیات جاودان میخواهم
نی عیش و تَنعُّم جهان میخواهم
خداوندا به ذات کامل خویش
به دریاهای لطف شامل خویش
ای دوای درون خستهدلان
مرهم سینۀ شکستهدلان
ای وجود تو اصل هر موجود
هستی و بودهای و خواهی بود
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
آتشفشان زخم منم، داغ دیدهام
خاکسترم، بهار به آتش کشیدهام
دلش میخواست تا قرآن بخواند
دلش میخواست تا دنیا بداند
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم