جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را
حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
از کار تو تا که سر درآورد بهشت
خون از مژگان تر درآورد بهشت
در حجم قنوتها دعا تعطیل است
یاد از تو - غریب آشنا! - تعطیل است
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
کمتر کسیست در غم من، انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت
دوباره بوی خوش مشک ناب میآید
شمیم توست که با آب و تاب میآید
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت