تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
سوختی پیشتر از آن که به پایان برسی
نه به پایان، که به خورشیدِ درخشان برسی
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری