در خیالم شد مجسم عالم شیرین تو
روزگار سادۀ تو، حجرۀ رنگین تو
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
جهان را، بیکران را، جن و انسان را دعا کردی
زمین را، آسمان را، ابر و باران را دعا کردی
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم