این صورت سپید، به سرخی اگر رسید
کارم ز اشک با تو به خونِ جگر رسید
وقتی که با عشق و عطش یاد خدا کردی
احرام حج بستی و عزم کربلا کردی
شيعيان! ديگر هواى نينوا دارد حسين
روى دل با كاروان كربلا دارد حسين
تمام همهمهها غرق در سکوت شدند
خروش گریۀ او شهر را تکان میداد