تیغ است و آتش است و هزاران فدایی است
هر جا که نام اوست هوا کربلایی است
شبیه کوه پابرجایم و چون رود سیّالم
به سویت میدوم با کودکانی که به دنبالم
هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکندهاش
تمام همهمهها غرق در سکوت شدند
خروش گریۀ او شهر را تکان میداد