ای شهید بیگناه
ای شهید مشهد چراغ
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیهست، مریم هم
هرچه را خواهی بگیر از ما ولی غم را مگیر
غم دوای دردهای ماست مرهم را مگیر..
عمریست گفتهایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی