مرهم

مرهم

هرچه را خواهی بگیر از ما ولی غم را مگیر
غم دوای دردهای ماست مرهم را مگیر..

صد بلا رد می‌شود با قطره اشکی بر حسین
پس خدایا در بلاها اشک نم‌نم را مگیر

چند ماهی می‌شود تنها دعای ما شده:
ای خدا از عاشقان ماه محرم را مگیر

بیرقت را سال‌ها در دسته‌ها برداشتیم
یاحسین از دست ما امسال پرچم را مگیر

گریه بین روضه‌های دسته‌جمعی بهتر است
نعمت مرثیه‌خواندن‌های با هم را مگیر

فیض می‌بردیم از یک آه سوزان بر حسین
یارب از سینه‌زنان فیض دمادم را مگیر

در لباس رزم با کفار خونم را بریز
در میان رختخواب مرگ جانم را مگیر

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

آرش براری

هلال محرم

غزل

اول محرم

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

عصای معجزه

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

امام خامنه‌ای

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

حافظ شیرازی

از جهانی که پر از تیرگی ما و من است
می‌گریزم به هوایی که پر از زیستن است

سیدحمیدرضا برقعی

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟
قلم، قناری گنگی‌ست در سرودن او

غلامرضا شکوهی

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

صائب تبریزی

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

ابوالقاسم حسینجانی

ای حرمت قبلۀ حاجات ما
یاد تو تسبیح و مناجات ما

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

مرهم

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

از جهانی که پر از تیرگی ما و من است می‌گریزم به هوایی که پر از زیستن است

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟ قلم، قناری گنگی‌ست در سرودن او

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

ای حرمت قبلۀ حاجات ما یاد تو تسبیح و مناجات ما

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

از جهانی که پر از تیرگی ما و من است
می‌گریزم به هوایی که پر از زیستن است

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟
قلم، قناری گنگی‌ست در سرودن او

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

ای حرمت قبلۀ حاجات ما
یاد تو تسبیح و مناجات ما