نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
برخاستم از خواب اما باورم نیست
همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی