روی اجاق، قوری شبنم گذاشتم
دمنوش خاطرات تو را دم گذاشتم
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
آن سوی حصار را ببینیم ای کاش
آن باغ بهار را ببینیم ای کاش
ما را نترسانید از طوفان
ما گردباد آسمان گردیم
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند