شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
مردی که دلش به وسعت دریا بود
مظلومتر از امام عاشورا بود
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود