ای ز پیدایی خود بس ناپدید
جملۀ عالم تو و کس ناپدید
به نام آن که جان را نور دین داد
خرد را در خدادانی یقین داد...
به نام آن که ملکش بیزوال است
به وصفش عقلِ صاحب نطق، لال است
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
دل زنده شود کز تو حیاتی طلبد
جان باز رهد کز تو نجاتی طلبد