دو جلوۀ ابدی از درخششی ازلی
به خُلق و خو، دو محمد؛ به رنگ و بو دو علی
نه دعبلم نه فرزدق که شاعرت باشم
که شاعرت شده، مقبول خاطرت باشم
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
دویدهایم که همراه کاروان باشیم
رسیدهایم که در جمع عاشقان باشیم